De belangrijkste zin in Obama's verklaring over Irak
De volledige verklaring van president Obama waarin hij luchtaanvallen in Irak toestaat, is het lezen waard. Maar de belangrijkste zin is deze:
We kunnen zorgvuldig en verantwoordelijk optreden om een mogelijke genocide te voorkomen.
Er gebeuren twee dingen in die zin: Obama pleit voor deze oorlog. Tegelijkertijd beperkt hij de reikwijdte ervan scherp.
Obama is geen vredelievend. In zijn beroemde 2002 toespraak tegen de oorlog in Irak, begint hij de toespraak door duidelijk te maken dat hij andere oorlogen steunt:
Goedenmiddag. Laat ik beginnen met te zeggen dat hoewel dit is aangekondigd als een anti-oorlogsbijeenkomst, ik voor u sta als iemand die niet onder alle omstandigheden tegen oorlog is. De burgeroorlog was een van de bloedigste in de geschiedenis, en toch was het alleen door de smeltkroes van het zwaard, het offer van menigten, dat we konden beginnen deze unie te perfectioneren en de gesel van slavernij van onze bodem te verdrijven. Ik ben niet tegen alle oorlogen.
Mijn grootvader schreef zich in voor een oorlog de dag nadat Pearl Harbor werd gebombardeerd, vocht in het leger van Patton. Hij zag de doden en stervenden over de velden van Europa; hij hoorde de verhalen van medetroepen die voor het eerst Auschwitz en Treblinka binnentrokken. Hij vocht in naam van een grotere vrijheid, een deel van dat arsenaal aan democratie dat zegevierde over het kwaad, en hij vocht niet tevergeefs. Ik ben niet tegen alle oorlogen.
Hij herhaalt dat refrein in zijn uitleg waarom hij tegen de oorlog in Irak is:
Ik weet dat zelfs een succesvolle oorlog tegen Irak een Amerikaanse bezetting van onbepaalde duur vereist, tegen een onbepaalde prijs, met onbepaalde gevolgen. Ik weet dat een invasie van Irak zonder duidelijke beweegredenen en zonder sterke internationale steun alleen maar de vlammen van het Midden-Oosten zal aanwakkeren en de slechtste, in plaats van de beste, impulsen van de Arabische wereld zal aanmoedigen en de rekruteringsarm van Al-Qaida zal versterken . Ik ben niet tegen alle oorlogen. Ik ben tegen domme oorlogen.
Let goed op de aard van Obama's kritiek: de oorlog in Irak, zegt hij, zal leiden tot een 'bezetting van onbepaalde duur, tegen onbepaalde kosten, met onbepaalde gevolgen'. Obama is niet tegen alle oorlogen. Hij verzet zich tegen domme oorlogen - waarmee hij, althans gedeeltelijk, oorlogen bedoelt die niet strak beperkt zijn in reikwijdte.
Davis Turner/Getty Images
De oorlogen die Obama steunt, hebben meestal zware humanitaire componenten en zeer beperkte doelen. Het is geen toeval dat hij Samantha Power, auteur van het baanbrekende boek over de herhaalde mislukkingen van de wereld om genocide te stoppen, in zijn regering, waar ze nu fungeert als VN-ambassadeur.
Dit is de spanning in het buitenlands beleid van Obama: hij wil voorkomen dat er vreselijke dingen gebeuren. Maar hij wil niet de verbintenissen van onbepaalde duur aangaan die vaak nodig zijn om ze te voorkomen. Als een Rusland-expert vertelde de New Yorker, 'Ik denk dat Obama in wezen een realist is, maar hij voelt zich er slecht over.' De spanning tussen deze twee draden van Obama's buitenlands beleid verklaart de manier waarop zijn regering haar interventies uitvoert: het definieert het verschrikkelijke dat Amerika heel nauw stopt om ervoor te zorgen dat Amerika zich niet vastlegt in een oorlog met een open einde. Maar dat betekent dat Amerika veel vreselijke dingen die zich niet lenen voor enge missies door laat gaan.
'President Obama heeft altijd oog voor escalatierisico's', zegt Ben Rhodes, plaatsvervangend nationaal veiligheidsadviseur van Obama. 'Hij is op zijn hoede om de Verenigde Staten te binden aan doelstellingen die heel gemakkelijk verder kunnen gaan dan aanvankelijk de bedoeling was.'
De belangrijkste militaire actie die Obama als president begon, waren de aanvallen in 2011 op Libië. Die aanvallen, ter ondersteuning van de Libische rebellen tijdens de burgeroorlog in het land, droegen bij aan de verdrijving van Moammar Kadhafi. Maar zoals Michael Crowley opmerkt op: Tijd , was regimewisseling niet Obama's verklaarde doel: 'onthoud dat Obama het rechtvaardigde om te handelen niet om het regime van Kadhafi te beëindigen, maar om de mensen van Benghazi te beschermen tegen een naderende slachting -' een bloedbad dat in de hele regio zou hebben weergalmd en het geweten van de wereld zou hebben bezoedeld ' - door toedoen van Kadhafi-troepen die de stad hadden omsingeld.'
Het bloedbad werd gestopt, in ieder geval toen. Maar Obama is niet in de verleiding gekomen om Amerika er verder bij te betrekken de verslechtering van het land .
De operatie die Obama in Syrië overwoog, was eveneens beperkt van omvang. Hij wilde het regime niet omverwerpen of de burgeroorlog beëindigen. Hij wilde het gebruik van een bepaald soort wapen straffen.
'Het is in het belang van de Verenigde Staten om te reageren op het gebruik van chemische wapens door het Assad-regime door middel van een gerichte militaire aanval', zei hij. 'Het doel van deze staking zou zijn om Assad ervan te weerhouden chemische wapens te gebruiken, het vermogen van zijn regime om ze te gebruiken te verminderen en de wereld duidelijk te maken dat we het gebruik ervan niet zullen tolereren.' Het was een plan dat minder ontworpen leek om het probleem in Syrië op te lossen – een burgeroorlog die leidde tot de dood van tienduizenden, voornamelijk door conventionele wapens – dan om te voorkomen dat er nieuwe problemen voor Amerika zouden ontstaan.
RT @djrothkopf : 150.000 dode Syriërs vragen: wat hebben de Yezidi's dat wij niet hebben?
— Shadi Hamid (@shadihamid) 8 augustus 2014 Zo ook met de aanvallen die Obama heeft goedgekeurd tegen ISIS.Iets een 'genocide' noemen heeft volgens het internationaal recht een heel bijzondere bevoegdheid, omdat de VS het heeft ondertekend het Verdrag ter voorkoming en bestraffing van genocide . In het verdrag staat dat 'de verdragsluitende partijen bevestigen dat genocide, hetzij gepleegd in vredestijd of in oorlogstijd, een misdaad is volgens het internationaal recht die zij op zich nemen te voorkomen en te bestraffen.' De VS is een van die verdragsluitende partijen. Obama rechtvaardigt deze aanvallen volgens het internationaal recht als een poging om een genocide te voorkomen.
Maar daar stopt hij. Hij is bereid luchtaanvallen te gebruiken om Amerikanen en Koerden te beschermen in Erbil, de hoofdstad van Iraaks Koerdistan, en om een genocide te stoppen tegen de Yazidi-mannen en -vrouwen die vastzitten in Sinjar. Maar hij is niet bereid om verder te gaan, in ieder geval niet om substantiële politieke veranderingen in Bagdad te voorkomen. Zoals mijn collega Max Fisher schrijft: 'Als je lid bent van ISIS, kun je de boodschap van Obama als volgt horen: blijf uit de buurt van Iraaks Koerdistan, en de rest van Noord-Irak is van jou om te houden.'
Alex Wong/Getty Images
De gemeenschap van het buitenlands beleid van Washington heeft de neiging zich te concentreren op de zonden van Amerikaanse passiviteit. Maar Obama is buitengewoon alert op de gevolgen van actie: hij beoordeelt zijn buitenlands beleid gedeeltelijk aan de hand van counterfactuals; hij is trots op de moerassen waar hij Amerika niet bij heeft betrokken. 'De president is van mening dat de grootste fouten die we maken soms niet zijn wat we niet doen, maar wat we doen', zegt Rhodes.
Donderdag hoorde je het. 'Als opperbevelhebber zal ik niet toestaan dat de Verenigde Staten worden meegesleurd in een nieuwe oorlog in Irak', zei Obama. 'En zelfs als we Irakezen steunen terwijl ze de strijd aangaan met deze terroristen, zullen Amerikaanse gevechtstroepen niet terugkeren om in Irak te vechten, omdat er geen Amerikaanse militaire oplossing is voor de grotere crisis in Irak. De enige blijvende oplossing is verzoening tussen Iraakse gemeenschappen en sterkere Iraakse veiligheidstroepen.'
Obama is niet tegen alle oorlogen. Maar voor hem is een slimme oorlog een zeer, zeer beperkte oorlog.
