Brexit: de 7 belangrijkste argumenten voor Groot-Brittannië om de EU te verlaten

Op donderdag stemde Groot-Brittannië om de Europese Unie te verlaten - een optie genaamd 'Brexit'. Bijna 52 procent van de Britten stemde voor vertrek.

Hoewel de 'verlof'-campagne vaak gericht was op emotionele argumenten over immigratie, zijn er in feite veel redenen waarom voorstanders van vertrek dachten dat het het VK ten goede zou komen. Ze kwamen uit het hele politieke spectrum en sommige argumenten spreken andere zelfs tegen. Hier zijn zeven van de belangrijkste.





Argument 1: De EU bedreigt de Britse soevereiniteit

Kamerleden wonen dienst bij voor Jo Cox

Brexit-supporter en voormalig burgemeester van Londen Boris Johnson.

Foto door Yui Mok - WPA Pool/Getty Images

Dit is waarschijnlijk het meest voorkomende argument onder intellectueel ingestelde mensen aan de Britse rechterzijde, geuit door conservatieve politici zoals de voormalige burgemeester van Londen Boris Johnson en minister van Justitie Michael Gove .

In de afgelopen decennia heeft een reeks EU-verdragen een groeiende hoeveelheid macht verschoven van individuele lidstaten naar de centrale EU-bureaucratie in Brussel. Over onderwerpen waarvoor de EU autoriteit heeft gekregen, zoals mededingingsbeleid, landbouw, auteursrecht en octrooirecht, prevaleren EU-regels boven nationale wetten.



Eurosceptici benadrukken dat de uitvoerende macht van de EU, de Europese Commissie genaamd, niet rechtstreeks verantwoording verschuldigd is aan kiezers in Groot-Brittannië of iemand anders. Britse leiders hebben elke vijf jaar enige invloed op de selectie van de leden van de Europese Commissie. Maar als het lichaam eenmaal is gekozen, is geen van de leden verantwoording verschuldigd aan de Britse regering of aan de gekozen vertegenwoordigers van de Britten in het Europees Parlement.

Argument 2: De EU wurgt het VK met omslachtige regelgeving

Critici zoals Johnson zeggen dat de EU-regelgeving steeds zwaarder is geworden:

Soms klinken deze EU-regels gewoon belachelijk, zoals de regel dat je een theezakje niet mag recyclen, of dat kinderen onder de acht geen ballonnen mogen opblazen, of de beperkingen van de kracht van stofzuigers. Soms kunnen ze echt razend zijn - zoals de keer dat ik ontdekte, in 2013, dat we niets konden doen om beter ontworpen cabineruiten voor vrachtwagens in te voeren, om te voorkomen dat fietsers werden verpletterd. Het moest op Europees niveau gebeuren en de Fransen waren tegen.



Veel Britse conservatieven kijken op dezelfde manier naar de Europese bureaucratie in Brussel als Amerikaanse conservatieven naar de bureaucratie in Washington. Gove heeft betoogd dat EU-regelgeving de Britse economie '600 miljoen pond per week' kostte ($880 miljoen). (Hoewel dit cijfer is twijfelachtig .)

Argument 3: De EU verankert bedrijfsbelangen en voorkomt radicale hervormingen

Labour In Rally voor de laatste keer in de EU-referendumcampagne

PvdA-leider Jeremy Corbyn is een onwillige supporter van de 'blijf'-campagne.

Foto door Matt Cardy/Getty Images

Dit is het spiegelbeeld van de vorige twee argumenten. Terwijl veel Britse conservatieven zien dat de EU een linkse, grote regeringsbeleid oplegt aan Groot-Brittannië, zien sommigen aan de Britse linkerzijde de zaken andersom: dat de antidemocratische structuur van de EU te veel macht geeft aan de bedrijfselites en voorkomt dat de Britse linkerzijde aanzienlijke winst maken.



'De EU is antidemocratisch en niet meer te hervormen', zei Enrico Tortolano, campagneleider van vakbondsleden tegen de EU, in een interview met Quartz . De EU 'biedt het meest gastvrije ecosysteem in de ontwikkelde wereld voor bedrijven met een rentenier, belastingontduikende elites en georganiseerde misdaad' schrijft de Britse journalist Paul Mason .

Deze linkse kritiek op de EU maakt deel uit van een breder kritisch van elite-instellingen in het algemeen, waaronder de Wereldhandelsorganisatie, het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldbank. Linkse Brexit-aanhangers zouden veel gemeen hebben met Amerikanen die tegen handelsovereenkomsten zijn, zoals het Trans-Pacific Partnership.



Argument 4: De EU was een goed idee, maar de euro is een ramp

Het Verenigd Koninkrijk heeft sinds de toetreding tot de EU in 1973 een aanzienlijke groep eurosceptici gehad. Maar tot voor kort was dit een minderheidsstandpunt.

'Er zijn bijna 130 conservatieve parlementsleden die hebben verklaard de EU te verlaten', vertelde econoom Andrew Lilico me vorige week. 'Als je 10 jaar terug zou gaan, zou je moeite hebben gehad om meer dan 20 te vinden die zelfs privé het vertrek uit de EU zouden hebben gesteund.'

Dus wat veranderde hun gedachten? De wereldwijde recessie die in 2008 begon, was over de hele wereld erg, maar was veel erger in landen die de euro, de gemeenschappelijke munt van Europa, hadden ingevoerd. In landen als Griekenland en Spanje schoot de werkloosheid boven de 20 procent uit, wat een enorme schuldencrisis veroorzaakte. Zeven jaar nadat de recessie begon, zijn Spanje en Griekenland... nog altijd die lijden aan werkloosheidspercentages van meer dan 20 procent, en veel economen geloven dat de euro was de hoofdschuldige .

Gelukkig koos het VK ervoor om zich niet bij de gemeenschappelijke munt aan te sluiten, dus er is weinig gevaar dat de euro de Britse economie rechtstreeks in de war brengt. Maar de sombere prestatie van de euro levert nog steeds extra munitie op voor Brexit-aanhangers.

Veel economen zijn van mening dat een diepere fiscale en politieke integratie nodig zal zijn om de eurozone goed te laten werken. Europa heeft een gemeenschappelijk welzijns- en belastingstelsel nodig, zodat landen die met bijzonder ernstige recessies te maken hebben, zoals Griekenland en Spanje, extra hulp van het centrum kunnen krijgen.

Maar dat maakt de voortdurende opname van Groot-Brittannië in de EU lastig. Het is onwaarschijnlijk dat Groot-Brittannië instemt met diepere fiscale integratie, maar het zou ook onpraktisch zijn om een ​​reeks nieuwe, parallelle instellingen voor de eurozone op te richten die het VK uitsluiten.

Dus, zo luidt het argument, zou het voor iedereen beter kunnen zijn als het VK uit de EU stapt en de weg vrijmaakt voor de rest van de EU om sneller te evolueren naar een verenigde Europese staat.

Argument 5: De EU laat te veel immigranten toe

Nigel Farage geeft zijn laatste toespraak van de EU-referendumcampagne

Nigel Farage, leider van de extreemrechtse United Kingdom Independence Party, heeft zijn campagne voor Brexit gericht op het beperken van immigratie.

Foto door Dan Kitwood/Getty Images

Het intellectuele pleidooi voor Brexit is vooral gericht op economie, maar het emotionele pleidooi voor Brexit wordt sterk beïnvloed door immigratie. De EU-wetgeving garandeert dat burgers van het ene EU-land het recht hebben om in andere EU-landen te reizen, te wonen en te werken.

De Britten hebben sinds de financiële crisis van 2008 steeds meer de impact van deze regel gevoeld. De eurozone heeft het economisch moeilijk gehad, en arbeiders uit eurozonelanden zoals Ierland, Italië en Litouwen (evenals EU-landen zoals Polen en Roemenië die nog niet zijn toegetreden tot de gemeenschappelijke munteenheid) zijn naar het VK gestroomd op zoek naar werk.

'De afgelopen jaren zijn honderdduizenden Oost-Europeanen naar Groot-Brittannië gekomen om een ​​klus te klaren', vertelde de Britse journalist en Brexit-supporter Douglas Murray me vorige week. Dit heeft volgens hem 'de autochtone beroepsbevolking ondergraven'.

Het VK geabsorbeerd 333.000 nieuwe mensen , op het net, in 2015. Dat is een aanzienlijk aantal voor een land met de grootte van Groot-Brittannië, hoewel het VK volgens de CIA nog steeds iets minder netto migranten, in verhouding tot de bevolking, dan de Verenigde Staten in 2015.

Immigratie is een sterk gepolitiseerde kwestie geworden in Groot-Brittannië, net als in de Verenigde Staten en vele andere plaatsen in de afgelopen jaren. Anti-immigratieactivisten zoals Nigel Farage, de leider van de extreemrechtse UK Independence Party, hebben betoogd dat de stroom immigranten uit Zuid- en Oost-Europa de lonen van autochtone Britse arbeiders heeft gedrukt. Sommige kiezers maken zich ook zorgen over immigranten die gebruik maken van schaarse openbare diensten.

'Een van de oorzaken van de grote publieke ongenoegen', stelt Murray, is dat Labour-regeringen rond de eeuwwisseling' enorm ingetogen het aantal [immigranten] dat te verwachten is', waardoor het publieke wantrouwen ontstaat ten aanzien van de huidige toezeggingen om migratie onder controle te houden.

Argument 6: Het VK zou een rationeler immigratiesysteem buiten de EU kunnen hebben

Terwijl veel Brexit-aanhangers gewoon de hoeveelheid immigratie in het algemeen willen verminderen, beweren anderen dat het VK een verstandiger immigratiesysteem zou kunnen hebben als het niet het keurslijf van de EU had.

EU-regels vereisen dat het VK alle EU-burgers toelaat die naar Groot-Brittannië willen verhuizen, ongeacht of ze goede vooruitzichten op een baan of Engelse vaardigheden hebben.

Voorstanders van 'Leave' stellen dat het VK zich moet concentreren op het toelaten van immigranten die waardevolle vaardigheden naar het land zullen brengen en goed in de Britse cultuur zullen integreren. Zij noem de op punten gebaseerde immigratiesystemen van Canada en Australië , die potentiële migranten punten toekennen op basis van factoren zoals hun taal- en beroepsvaardigheden, opleiding en leeftijd. Dat, zo stellen voorstanders van 'verlaten', zou het VK in staat stellen meer artsen en ingenieurs toe te laten die vloeiend Engels spreken, en minder ongeschoolde arbeiders met beperkte Engelse vaardigheden.

Argument 7: Het VK mag het geld dat het momenteel naar de EU stuurt, houden

De EU heeft niet de bevoegdheid om rechtstreeks belastingen te innen, maar vereist wel dat de lidstaten een jaarlijkse bijdrage leveren aan de centrale EU-begroting. Momenteel is de bijdrage van het VK ongeveer £ 13 miljard ($ 19 miljard) per jaar waard, wat ongeveer $ 300 per persoon in het VK is. ('Leave'-supporters noemen een groter cijfer, maar dat cijfer negeert een korting dat wordt automatisch afgetrokken van de bijdrage van het VK.)

Hoewel een groot deel van dit geld wordt uitgegeven aan diensten in het VK, beweren Brexit-aanhangers nog steeds dat het beter zou zijn voor het VK om het geld gewoon te houden en het Parlement te laten beslissen hoe het het uitgeeft.


Hoe de euro de Griekse crisis veroorzaakte